Mary's Little Lamb (B) support act: Drowning, Not Waving Vijverconcerten Blauwmolen Nieuwrode (31-01-2020) reporter: Freddie & photo credits: Rootsville info organisatie: Vijverconcerten info artist: Mary's Little Lamb © Rootsville 2020

Amper drie weken geleden kreeg ik een dringend berichtje van mijn "compadre de route" dat hij was verzeild geraakt op het recreatiedomen "Blauwmolen" te Nieuwrode. Eerst dacht ik natuurlijk dat het om een grap ging of zou de "Vic" zich nu plotseling gaan toeleggen op de nachtvisserij? Niets van alles want in hun lang lijstje van activiteiten hebben die van de "Blauwmolen" er nu ook hun "Vijverconcerten" aan toegevoegd. Op 10 januari speelde er "Cortez Cortez" als hommage aan "Neil Young" maar door het missen van enig gemotoriseerd vervoer moest ik dit aan mij voorbij laten gaan.

We waren na het "Blue Monday" concert in de "Blauwe Kater" enigszins op de dool geraakt. Tot donderdag geen concerten en dat zinde diene van "Gevarenwinkel" niet. Het was amper de day after na de "kater" of daar kwam het verlossende bericht dat er op vrijdag 31 januari alweer een "Vijverconcert" zou plaats vinden, ditmaal met "Mary's Little Lamb". In 2014 brachten Bart & Co hun debuutalbum "Fortune & Change" uit waarbij enkele tunes zich het tot in de fictiereeks "De Ridder" brachten. In 2017 volgde dan het prachtige album "Elexir For The Drifter" met als pièce de resistance de CD voorstelling in de Stadsschouwburg van Mechelen.

Er zou elfs een support act aantreden in de personen van "Drowning, Not Waving". Nee, niet het poëtische erfstukje uit 1957 van Steve Smith want dat heeft als titel "Not Waving But Drowning". Nee, het zijn een stelletje alternatieve rockers uit en rond de streek van Aarschot die aan hun road to fortune aan het timmeren zijn. We waren just in time want wie weet wat we nog zouden gaan ontdekken. Na ons gesetteld te hebben begonnen deze youngsters aan hun soundcheck en meteen zochten we zo ook maar het verst gelegen zitje hier in de "Blauwmolen". Ondertussen waren Kurt van Rootstown en Dirk de Banjoman er komen bij zitten en ontstond het idee of we niet beter zouden gaan forellen. Ieder zijn meug uiteraard maar dit was voor ons veel te luid voor deze kleine ruimte die moest fungeren als concertzaal. Ook de belichting liet de wensen over dus liet ik mijn kodakske ook al maar beter in de tas. We waren hier tenslotte voor de aangename Americana van "Mary's Little Lamb".

"Mary's Little Lamb" dan!, Bart Hendrickx, Bert Cuypers, Mike Van Daele en Stijn Cumps waren er klaar voor. Ze zijn misschien niet de enige band met een "Calexico sound" in België maar alvast één van de beste. Gegarandeerd dat ook de cultuur barbaren hier aanwezig straks zullen zitten meedeinen op hun muziek al zal een "Mexican Wave" nu net van het goede teveel gaan zijn.

De baritone stem van Bart voert ons mee naar de filmische muziek van een Ennio Morricone, dit met een beetje Cash allure. Een mix van hoogstaande Americana met zo nu en dan een snuifje Country en Tex-Mex, en zo beginnen ze er aan met "Stray Arrow" uit hun "Elexir For The Drifter". Met een bang hartje was het afwachten op de goedkeuring van mijn kompanen vanavond die ik naar hier had geloodst en al vlug kwam het verlossende sign, tumbs up!

Met "The Outlaw" voegde de Mariachi trompet van Stijn er een country tintje aan toe en zo waren we definitief vertrokken voor een heerlijke avond...alleen de" Celle" nog het zwijgen opleggen met zijn noeneke. Ook Bart had tijdens het meer up-tempo op "It Can't Go Wrong" dit storend element al gehoord en nee er zat niet ergens een kwalijk piepje in de speakers, het kwam gewoon van achteraan en het ergste was wij zaten er pal naast.

Wegdringen die ergelijke hinder dan maar en al zeker wanneer die van "Mary's Little Lamb" er eentje brengen van mijn all-time favoriete songwriter, Tom Waits. Deze "Jokey Full Of Bourbon" is altijd goed, in een Pop, Americana of Latin jazzy jasje zoals de versie van Youn Sun Nah, zelfs een Joe Bonamassa mag bij in het rijtje.

Nog maar net had Dirk een dubieuze aanbieden van een banjo afgeslagen of Bart zette aan op zijn fijnbesnaard instrument met "Hay". Vervolgens kregen we "Midnight Special" en ja, dat kenden de kabaal makende tooghangers ook wel. De "Celle" die ging voluit, ja Bart ook wij horen het ;-). Met het daaropvolgende "Mirage" teleporteerde die van "Mary's Little Lamb" ons richting "The Telstars" uit de 60-ties... of waren het "The Sputniks"? Geen belang want wij konden genieten hier vanachter in het zaaltje. We kregen nog wat country-vibes mee op "Grind" en met een meer dan onderhoudende versie van "Orange Blossom Special" als sluitstuk ook een obligaat stukje Cash met een uitstekende Stijn op de trompet.

Sommige van de aanwezigen dachten echt dat ze op een Vlaamsche kermis waren belandt, wij niet wij hebben genoten van een uurtje hoogstaanse muziek waarvoor dank. Alleen het wordt tijd dat er iemand zijn schouders onder deze "Mary's Little Lamb" gaat zetten want ze verdienen meer, zoveel meer. Helaas ook niet meer foto's want dat was hier vanavond een onweerlegbaar obstakel....sorry. Of had ik teveel zitten genieten? Next time, harpers will be removed from the floor....